۱۳۸۹ بهمن ۲۸, پنجشنبه

محمد مختاری

تو چه بزرگ بودی جوان با تمام کم سالی ات. ایستاده مردی تا نشسته زیستن را با ذلت برای قاتلانت واگذاری.
فریاد تظلم خواهی و واشهیدا سر داده اند و در قفا مستانه خرسندند از پای مالی خونت.
واحسرتا .چه نیک به مولایمان حسین (ع) اقتدا کردی و چه زود به آرزویت دست یافتی .
در شمار تو بیشمارند جوانان و
چه ننگی بالاتر از این برای حاکمانی که در زمان ایشان خون چون تویی بر زمین نقش بندد.
کاش اشک مجال زیستن به مادران تان دهد ای کشتگان بی گناه سرزمین من ، اندوه فقدان چون شمایی چشمان هر مادری را می خشکاند.
شمایانی که از سال های دور خفقان و استبداد ستم شاهی تا امروز به قربان گاه زر و زور و تزویر اندر افتادید وبی هیچ گناه جان دادید،
شریعت رضوی ها، نداها ، سهراب ها ، اشکان ها ، محسن ها ،صانع ها و محمد ها.
گناهتان چه بود ؟
براستی خودکامگی آفت هر حکومت است .
جمهوری اسلامی ثمره خون شهیدان بی شماری در دوران مختلف از تاریخ این کشور است .شهیدانی که هر یک مظلوم و بی گناه برای برپایی نظامی مردمی و مستقل از بیگانگان،خونشان را مردانه به صورت بدخواهان پاشیدند.
خدایا خداوندا
خودکامگی در خور چنین نظام و حاکمان آن نیست همه ما را از این آفت حفظ فرما
آمین یا رب العالمین

هیچ نظری موجود نیست: