یا حسین
روزهای تنهایی ات میان یاران فرا رسیده. روزهای آزمون یاران نا یاور تو. یاران دین ندار مومن نما که از دین، ریش و ردای خلافت و چکمه گزمکان لاقید دست نشان ده برایشان حجت است.
حسین جان نوبت توست که با خون خود نهال نوپای جدت را بارور سازی بسان پدرت علی. و کجایند آزادگان که تو را یاری نمایند.
حسین جان دنیای دون شیرینی بی وصفی دارد که در عقل سیاست ورزان نگنجد. این راه عاشقی می طلبد و جنون وصل یار که این در اندیشه نارس سلطه گران نمی گنجد.
یا حسین
امروز همچنان ندای غربت تو از پس دیوارهای تکیده کوفه مرزهای زمان و مکان را درنوردیده و به گوش می رسد. عجبا که گوش شنوایی نیست. هر کس با هر عمل دون و خارج از دین خود را یار و یاور تو می داند و مخالف خود را یزیدی می نامد. شناخت دیوار میان خیر و شر ساده نیست . چرا که حسین در میان ما نیست تا با توسل به دامان آسمانی اش در برابر یزیدیان سربرافرازیم . تو در میان ما نیستی تا خود را بیازماییم براستی در کدام سوی این میدان امتحان قرار داریم .
یا حسین
به نام تو و با مدد از دستان پر سخاوت عباس و به واسطه ظلم رفته به زهرا و سکوت علی و برای استواری دین جدت، ظالمانه ستم می رانند، دروغ می بافند و آن گونه که به صلاح شان باشد دین خدا را باز می آفرینند.
به ظاهر همه عزادار تواند در دل هر کس برای خوشامد دیگران و پرده پوشی اعمال سالانه دستار سیاهی بسته و سیاه جامه بر تن نموده است. آنان که آزار بیشتری رسانده اند انگار عزادار ترند. و چه مظلومیتی بالاتر از این که پس از این همه سال هنوز ندای آزادگی و حق طلبی تو برای اصلاح دین جدت به گوش می رسد و گوش شنوایی نیست.
در این میان اما هستند حر صفتانی آزاده که با قوه عقل و عشق، دل به دلدار سپرده و مجنون وار، بند گسسته ،برای آزادی و آزادگی ، حسین گونه سینه به شمشیر آخته سپاه یزید برداده و لبیک گو در پی یاری حسین مبارز می طلبند.
السلام علیک یا ابا عبدالله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر